ชีวิตหลังวัยเกษียณ
คนส่วนใหญ่มักจะประสบภาวะทางจิตใจ แบ่งออกเป็น 2 จำพวกใหญ่ คือ จิตเศร้าหมอง และจิตผ่องใส ที่มีความแตกต่างกัน เพราะความคิดที่เราป้อนใส่เข้าไปในดวงจิตนั่นเอง (จิตเศร้าหมอง เพราะยึดติด : จิตผ่องใส เพราะปล่อยวาง)
ช่วงนี้ (ก.ย.2558) คนไทยหลากหลายอาชีพ ต้องติดกับดักกับสภาพคล่องทางเศรษฐกิจที่เหมือนเจอทางตัน ก็ขอเอาใจช่วยทุกท่านให้สามารถรับมือและผ่านพ้นสภาวะนี้ได้อย่างราบรื่นไปด้วยกัน บางครั้งวิกฤติก็ถือเป็นโอกาส...การว่าง ย่อมทำให้คนเรามีเวลามากขึ้น สมองก็ไม่วุ่นวาย ความเครียดเรื่องเวลาก็หายไป แต่...ความสำเร็จที่ยังมาไม่ถึงสักที ก็ใช่ว่า จะล้มเหลวสักหน่อย ตราบใจที่เรายังมีลมหายใจ (หลายคนเพิ่งเริ่มต้นก้าวแรกของความสำเร็จ ในวัยเกษียณ เพราะมีเวลามากขึ้น และได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ตัวเองสนใจ ตัวเองมีฝีมือ มีความถนัด หรือสะสมความรู้เรื่องนั้นๆมาตลอดชีวิตโดยไม่เคยคิดจะนำมาเสนอ หรือขายออกมาเป็นชิ้นงาน)
ความสำเร็จ มิได้อยู่ไกลเกินเอื้อม ผู้เขียนขอน้อมนำคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในหัวข้อ อิทธิบาทสี่ ดังนี้
1. ฉันทะ ต้องรู้จักพอใจสิ่งที่เรามี ที่เราเป็น ที่เราอยู่ (ให้คิดว่า เมื่อมันได้แค่นี้ ก็ยังดีกว่าไม่มีเสียเลย อย่าเปรียบเทียบกับคนที่มีมากกว่าเรา เพราะจะบั่นทอนความรู้สึกและไม่เกิดประโยชน์อันใด)
2. วิริยะ ต้องตั้งหมั่น ขยัน ขวนขวายในสิ่งที่เราทำอยู่ (คนอื่นเขาทำแบบไหนแล้วสำเร็จ เราทำน้อยไปไหม ต้องปรับปรุง เพิ่มเติมอะไรบ้าง) ไม่ละเลยจนเกิดความผิดพลาด (อย่าไว้ใจให้คนอื่นทำแทนทุกเรื่อง ยิ่งเป็นเรื่องใหม่ ต้องทำด้วยตนเองเพื่อให้รู้ลึกซึ้งตลอดทุกขั้นตอน)
3. จิตตะ ต้องมีใจจดจ่อต่อสิ่งที่ทำอยู่ คอยสังเกตการเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดขึ้น (จะได้รู้ว่าอะไร คือ ตัวก่อให้เกิดปัญหา อะไรเป็นตัวอุปสรรค อะไรคือตัวสนับสนุนให้สิ่งที่เราทำอยู่ประสบผลสำเร็จ อะไรควรเลิกทำเพราะเสียเวลาและไม่ก่อให้เกิดผลดีต่อสิ่งที่ทำ)
4. วิมังสา ต้องทบทวน ไตร่ตรอง สิ่งที่ทำอยู่เสมอ (ต้องตรวจสอบว่าที่ทำอยู่ดีพอหรือยัง มันเหมาะกับสิ่งแวดล้อมปัจจุบันและที่จะมาถึงในอนาคตหรือไม่ จะได้หาทางปรับปรุงสิ่งที่ทำอยู่ และวางแผนเรับมือกับสิ่งแวดล้อมใหม่ที่จะมาถึง เพื่อให้สิ่งที่เราทำอยู่ มันมีความมั่นคงและยืนระยะได้ยาว)
ชีวิตหลังวัยเกษียณ ใช่ว่าจะหมดคุณค่า อย่าป้อนความคิดใส่ดวงจิตว่า คงเป็นได้แค่คนแก่ที่นั่งเฝ้าบ้านเท่านั้น แม้ชีวิตจะเข้าสู่วัยทอง แต่เป็น "วัยทองคำฝังเพชร" นะคะ (คุณค่าในตัวเรา จะส่องประกายได้แสงที่สวยที่สุด ก็ต่อเมื่อมันออกมาจากความคิดและจิตใจ ในยามที่เป็นอิสระนั่นเอง) ก็ขอบคุณทุกท่าน ที่เสียสละเวลาในการอ่าน หวังว่าคงเกิดประโยชน์ไม่มากก็น้อย ขอให้โชคดีทุกท่านค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น